Kasim 2015 Willetton
5 yaşın altındaki bir çocukla buraya gelip yeni bir düzen kurmak biraz zorlayıcı.
Çocuk 5 yaşına geldiğinde full-time okula başlıyor (pre-primary). O zaman iş aramak ve çalışmak kolaylaşıyor.
Ama çocuk 4 yaşındaysa yalnızca haftanın 2–3 günü kindy’e gidiyor; diğer günler mutlaka daycare gerekiyor. Eğer PR değilsen günlük ücret yaklaşık 70 dolar. PR isen devlet bir kısmını karşılıyor ama benim çocuklar o yaşı geçtiği için detayını tam bilmiyorum.
“Buraya geleyim, vatandaşlığı alayım sonra Türkiye’ye dönerim” düşüncesinin hem artıları hem eksileri var.
Benim uzun vadeli planım emeklilikte 6 ay burada 6 ay Türkiye’de yaşamak olabilir ama tamamen Türkiye’ye dönmeyi hiç düşünmüyorum.
Peki buraya gelmeye nasıl cesaret ettik?
Düşüncelerimiz çok netti:
İstanbul’un kaosu
Deprem riski
AKP ve siyasi gidişat
Çocukların üniversite sınavı ve KPSS stresi
İyi bir iş bulma ihtimalleri
İstediklerinde başka ülkelere gidebilecek maddi ve manevi imkânlara sahip olmaları
Yeşil alan, bahçeli ev özlemi
Saygılı, sabırlı ve hoşgörülü insanlar arasında yaşama hayali
Sakin, güvenli trafik (affedersiniz, bok yoluna gitmemek isteği!)
Sosyal güvence, adalet ve dürüstlük arayışı
Tüm bunları düşündükçe motivasyonumuz arttı ve geldik.
Yorgunluk var, zorluk var ama her şeye rağmen mutluyum.
Leave a comment
0 Comments