Date: Sept 3rd 2012

İstanbul'dan ayrılırken eşyalarımızı gemi ile Avustralya'ya gönderilecek sekilde paketlemistik. Nakliye şirketinin azizliğine uğradık ve son anda eşyaları DHL aracılığı ile uçakla buraya aldırmak zorunda kaldık. Sağolsun Kemal'in kardeşi İstanbul'dan yapılacak tüm işlemlerle ilgilendi ve 440 kg. eşya 3 parti halinde geçen hafta yola çıktı. Gümrük işlemleri biraz uzun sürmüş. İnşallah biz yeni eve taşınmadan eşyalarımız gelir. Buraya ne getireceğim diye çok düşünüp taşınmıştım. Bana kalsa sadece bavulumu alıp gelirdim ama Kemal kitaplarından vazgeçemedi. Öyle olunca da yanına ben de bir iki parça ekledim derken bu kiloyu bulduk. Annem ve Kemal kolileri yaptilar. Her kalemden sadece ihtiyacimiz olan kadarini aldik. Yorgan, yastık, nevresim takımları, giysiler, havlular vakumlandi. Tencere,tava, çay bardağı,fincan, yemek seti vs. sarmalandi. Cocukların oyuncakları, kitaplar, motorsiklet kıyafetleri, ayakkabılar, hard diskler, bilgisayar gereçleri filan yerleştirildi. İstanbul'dan çıkamayan sadece Kemal'in aldığı 4 adet 70'lik rakı oldu- kişisel eşya sınıfına girmiyormuş-. Ondan daha kişisel bir şey olur mu ki halbuki? Sonuçta Allah'tan eşyalarımız en azından 65 km. yakınımıza geldi. Bu da iyi bir şey. Geldiğimizden beri geziyoruz ve gördüm ki çoğu şeyi taşımaya gerek yokmuş. Çeşit çeşit mağazalar var. Ucuzu, pahalısı, kalitelisi, Çin malı, ikinci eli, sıfırı... Yeter ki biraz gezecek halin ve sabrın olsun, her şeyi bulabiliyorsun. Bulamadıklarını da Perth'teki Türk bakkalından alirsin( semaver dahil) kisacasi her şeyi getirmeye gerek yok, sadece baklava tepsisi, ebru teknesi,mahalli kıyafet ne bileyim böyle çok spesifik seyleri getirebilirsiniz. Hadi şunlar bir yana biz o kadar çok mont, kaban, parka, manto getirmişiz ki onları ne yapacağız bilemiyorum. Belki Op-shop( opportunity shop) dedikleri yardim dükkanlarına bağışlayabiliriz veya kiliselere. Kiliseler çok ilginç, her köşe başında baska bir kilise var. Ortodoks, katolik, baptist, Yehova şahitleri, luteran, daha hatirlamadigim bir cok çeşit kilise. Farkları nedir henüz bir bilgim yok. Öğrendikce yazarım. Neyse, bizimki gibi mahalle dükkanları, bakkallari yok, belli alanlara küçük alışveriş merkezleri gibi seyler yapılmış. Çoğunlukla araba ile gidiliyor; halici, mobilyaci, outdoor, elektronik vs. seklinde zincir marketlerin şubeleri var. Bu yerlerde ne indirimdeyse hemen bitiyor. Kemal arabadan çantasını almaya geldiginde baktığı son televizyonu satmışlar, kapışılıyor yani. O hırsla kocacığım da son kalan lap-topu kapmiş almiş, 400 dolara bilgisayar aldik:) Marketlerde de "indirim" yazan raflar hep bomboş. Ayrıca bir mal kusurluysa hemen yarı fiyatına satıyorlar. Bugün komik bir şey oldu. Harvey Norman'dan alacağımız elektrik süpürgesi zaten indirimdeydi, Banu'larla konuştuk,"arkadas başka şubeden ... dolara almış de" dedi. Bunu söyleyince bilgisayardan kontrol ettiler sonra fiyatları denklestirmek icin benim alacağımda da 100 dolar extra indirim yaptılar. Yani makinayı 1 ay önce Özgürlerin aldığı fiyata aldım:) Kârlı bir gün geçirdik diye düşünüyorum. Ama yazdıklarım sizi yanıltmasın, hayat aslında pahalı. Kış oldugundan mi bulmem, 25cm uzunluğunda Türkiye'de kart deyip almayacağımız bir adet salatalık 4,35 dolar ve 1 incecik demet maydanoz 2,50 dolar, domates kg.9 dolar, kabağın tanesi 1,5 dolar. Belki de Avustralya'lilar bunların acısını indirimleri takip ederek çıkartıyorlar. Bugunden ogrendigim: Burada ne alacaksam once iyi bir piyasa arastirmasi yapip fiyatları kıyaslayayim, kampanya, indirim vs. birsey bulursam hemen atlayayım :) Sevgiler...