Simdi millete yanlis bilgi vermis olmayayim. Asagida yazdiklarim 2012 yilina ait bilgiler. 

Her yıl 1 Temmuz'da Avustralya göçmenlik prosedürlerinde ciddi değişikliklere gidiyor. Onlarca değişik vize tipi var, bir uzman desteği olmadan bu işin içinden çıkmak oldukça zor. Çok genel hatlarıyla konuşmak gerekirse, Skilled Occupation List (SOL) denen bir listeleri var. Eğer mesleğiniz bu listede yer alıyorsa, önce yaptığınız işi Avustralya'da ilgili kuruma onaylatıyorsunuz sonra  yaşınızdan, iş tebrübenizden ve İngilizce bilginizden puanlar alıyorsunuz. Bu puanların toplamı belli bir rakama ulaşırsa nitelikli göçmenliğe başvurabiliyorsunuz. Bu liste her yıl gözden geçiriliyor, bazı meslekler eklenirken bazıları çıkartılıyor. Avustralya hangi alanda ne tür çalışanlara ihtiyacı olduğunu, hangi bölgenin ne tür iş gücüne ihtiyacı olduğunu vs. çok sıkı ve ciddi bir biçimde takip ediyor. Geleceği çok özenli bir biçimde planlıyor. İşte bu planlamalar sonucunda 1 Temmuz'dan itibaren nitelikli göçmenlik başvurularına bir aşama daha ekleniyor. Buna göre başvuruda bulunmak isteyenler ilk olarak bir niyet mektubu yazıyorlar, göçmenlik ofisi uygun görürse bir sonraki aşamaya geçiliyor.

Bu günler hayatımızın en stresli dönemi. Her telefon çaldığında acaba vizemiz onayladı da onu mu haber veriyorlar diye heyecanlanıyoruz. Cumartesi günü Amerikan Hastanesi'ne sağlık muayenesi için gittik. Akciğer filmim çok net çıkmamış ve Çarşamba günü ikinci kez çekildi. Online sistem ile konsolosluğa doğrudan bilgi veriliyor ancak şu anda Cuma ve mesai bitti. Hala cevap alamamış olmak bizi iyice boğuyor. Ev eşyalarımızın çoğunu elden çıkardık. Odalardaki koliler her an gidişimizi hatırlatıyor. Bir arkadaşımın dediği gibi taşınmak hayattaki en büyük travmalardan biri. Maslow'un gereksinimler piramidine göre en temel ihtiyaçlardan olan "barınma" sarsılınca insan çok etkileniyormuş. Bunu bana söyleyen arkadaşım Eskişehir'den Bursa'ya başarılı bir geçiş yaptı. Darısı başıma.