Yolcu Var…

İki harika arkadaşım daha Perth’ten ayrılıyor.
Birisi zaten işveren vizesiyle gelmişti, kontratı bittiği için ABD’ye dönüyor. Diğeri ise eşinin işi nedeniyle yine ABD’ye taşınıyor.

Perth tam bir han gibi… İnsanlar geliyor, kalıyor, sonra gidiyor.
Biz ise kalıcı olmayı umuyoruz — tabii hayırlısıysa.

Yarın onlara veda etmek için toplanıyoruz.
Akvaryumu ziyaret edeceğiz, ardından denize veda pikniği yapacağız.

Bugün de sanat terapisi yapan iki gençlik çalışanına (youth worker) ebru dersi verdim.
Ebruya hayran olan çok kişi var, ama okul nedeniyle gelen taleplere yetişemiyorum.

Yarın biraz dinlenip güzel bir gün geçirmeyi diliyorum.
Ve sanırım… her eski göçmenin bir noktada söylediği gibi:
İki yılın ardından burayı yavaş yavaş evim gibi benimsemeye başlıyorum.

Gökyüzü, gecesi, gündüzü… havası artık daha tanıdık.