Avustralya'da kafama papağan düşmesinden sonra ikinci vakayı da dün yaşadım. Okulda çocukları dışarı çıkardık, bahçede oynuyoruz. Ulu, çok büyük bir ağaç var ve altında da devasa bir futbol sahası. Ben kaleye geçtim, sıska bir çocuk da pas atıyor filan. Derken bana İngilizce birşeyler açıklamaya başladı. "Bak bu kuşun burada yuvası var, dikkatli ol, saldırabilir" filan dedi. "Hadi oradan kaleyi boşaltmam için numara yapıyorsun, bir kuştan mı korkacağım" dedim. Arkasından kuş çığlıklar atarak bana doğru bir geldi, kafamın üzerinde dönüp duruyor! Herkes kaçtı, ben de tabi. Elimi yukarılara sallaya sallaya kafamı öne eğe eğe bir kaçışım vardı ki görmelisiniz. Meğer bu kuşlar yuva yaptıkları ağacın etrafında bir alanı kendi bölgeleri belleyip orayı korurlarmış. Kim gelse onu kovalarlarmış ve bazen çok da tehlikeli olabiliyorlarmış. Nerde bizim mülayim, ürkek kuşlar? Bu Megpie'lar canavar gibi. Çevirisi saksağan veya alacakarga. Türkiye'de böyleler mi bilmiyorum. İşin ilginç tarafı bu kuşun yuvasına epeyce uzaktaydık, ona rağmen bizi kovaladı. Coğrafya geniş olunca her hayvanın kendi sahası olarak belirlediği alan da geniş oluyor herhalde. Bizim kuşlar sadece kendi yuvaları ile hadi hiç olmadı bir dal ile yetiniyorlar, buranın kuşları utanmasa bütün okul bahçesini yuvası sayacak.
Bugün çok güzel geçti. Okyanusa gittik, ailece yürüdük. Temiz hava, güneş, ipince altın gibi kum. Kızlar oynamaktan, gülmekten mest oldular. Eve gelip hemen uyudular. Allah her günümüzü böyle eylesin inşallah. Pazartesi Perth'teki bir kolej ile görüşmem var. Türkçe öğretmeni olarak özgeçmişimi göndermiştim, hemen çağırdılar; bakalım görüşmede neler olacak. Ayrıca devletin sponsor olduğu Certificate 3 in Education Support kursuna kayıt olacağım, Çarşamba günü de onunla ilgili görüşmem var. Aslında WACOT öğretmenliğimi onayladı ve bu sertifikaya ihtiyacım yok ama hem online ve ücretsiz olduğu için hem de benim öğretmenlik geçmişim olduğu için bazı derslerden muaf olup kısa sürede bu eğitimi bitirebileceğim için çok istedim katılmayı. Avustralya diploması burada çok çok çok önemli.
Herkese kucak dolusu sevgiler.
Anneciğim bugün seninle konuşmak çok güzeldi, sesini özlemişim, seni çok seviyorum. Doğayı, hayatı, yaşamı, gördüğüm güzellikleri takdir etmeyi bana sen öğrettin, sana minnettarım.